“Wat doe je met oud en nieuw?”
“Niets.”
“Hoezo, ga met ons mee!”
“Nee laat maar. Ik voel me zo somber, ik kan mijn bed niet uitkomen.”
“Ach man, kom op, ga mee de kroeg in, dat is goed voor je!”
Een 28-jarige patiënt met een depressie vertelde me vorige week dat hij er niet meer tegen kon dat niemand van zijn vrienden begreep dat hij zichzelf met geen mogelijkheid het bed uit kon slepen voor een oud en nieuwfeest.
Ondanks alle aandacht voor psychiatrische stoornissen in de media, twee succesvolle edities van het Depressiegala en zelfs de koning die in een interview aandacht besteedde aan de depressies van zijn vader zijn uitspraken als hierboven nog steeds aan de orde van de dag. Onlangs hebben wij ook hier nog laten zien dat de kennis over psychiatrische stoornissen ‘op straat’ erg beperkt is.
De stelling dat je beter een been kunt breken dan een depressie doormaken is nog steeds heel raak. Immers, iedereen ziet dat je geblesseerd bent, en je hebt een mooie Röntgenfoto als bewijs. Met een depressie moet je vooral uitspraken incasseren als “kom op, doe gewoon je best.” Dit maakt dat veel patiënten hun façade noodgewongen ophouden en door blijven ploeteren.
DLP redactielid Marianne schreef er in 2015 al een mooie column over op Dejongepsychiater.nl. Zo lang dit soort uitspraken gemeengoed zijn is een initiatief als het Depressiegala hard nodig. Op 15 januari 2018, Blue Monday, is de derde editie, deze keer in de Verkadefabriek in Den Bosch. Komt allen!
