Agressie onderwijs in master geneeskunde

Onderwijs 0 comments

-Door Lotje Hoogervorst, co-assistent in het LUMC-

‘Geef mij die pillen gewoon, zo moeilijk is dat niet! Godverdomme!’ Hoe moet ik reageren? Wat zal ik zeggen? Zijn dit de geschikte woorden, moet ik het anders formuleren? Zal ik mijn gevoelens van onmacht en onzekerheid uiten of mij kwetsbaar opstellen? Hiërarchisch terug reageren? Meegaan in de woede? ‘Zo gaat het niet, kom op! Schrijf gewoon die pillen voor, jij bent de arts! Help me!’ Nu moet ik echt handelen, op deze manier kan de situatie escaleren. Maar hoe? Hoe kan ik hier goed op reageren? ‘Oké, time-out. Kan iemand het overnemen?’ 

Werkgroep

Plots ben je weer terug in de werkgroep ‘omgaan met agressie’ in je eigen vertrouwde omgeving. ‘Het was maar een acteur. Je bent hier om te oefenen. Het geeft niet als je het nu niet weet’, zeg je tegen jezelf terwijl je tegenover de psychiater (acteur) zit met zwetende handen.
Omgaan met agressie, hoe pak je dit eigenlijk aan? Als arts hoop je hier niet of zo min mogelijk mee in aanraking te komen, laat staan als co-assistent; in het begin van je loopbaan, wanneer je nog onervaren en iets wat onzeker bent. Helaas, komt het in de praktijk frequent voor: circa 60% van de artsen komt regelmatig in aanraking met een vorm van agressie (verbaal, fysiek of seksueel). Maar hoe kan je als arts hier goed mee omgaan, wat is slim om te doen en wat moet je júíst niet doen? Tijdens dit onderwijs leren wij, als coassistenten, verschillende technieken om op de juiste manier om te kunnen gaan met agressie. Dit leren wij door middel van rollenspellen, waarbij de psychiater de rol ‘agressieve patiënt’ vervult en jij de rol als arts. Er worden verschillende technieken en scenario’s doorgenomen en vervolgens worden de scenes geëvalueerd.

Klaar voor de praktijk?

Zijn wij na afloop van dit onderwijs helemaal voorbereid op de praktijk? Nee. Zou dat mogelijk zijn na aanleiding van deze werkgroep? Nee. Hebben wij handvatten gekregen die wij straks in de praktijk kunnen gebruiken? Ja! En dat is voor nu het hoogst haalbare. Elke patiënt en elke vorm van agressie is uniek en dit maakt elk scenario onvoorspelbaar. Hopelijk kunnen wij voortaan, als coassistenten, door middel van deze tips en tricks die wij in deze werkgroep hebben geleerd in de toekomst beter omgaan met agressie die wij helaas vaker dan gedacht in de praktijk zullen tegenkomen.

‘Kom op, ik zit al een tijd te wachten. Komen die pillen nog?’

 

(Het agressie-onderwijs aan co-assistenten maakt onderdeel uit van de VVV (Verdieping, Verwerking en Vaardigheidsonderwijs)-weken van het cluster POSH in de master geneeskunde van de Universiteit Leiden / LUMC)

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.